- خواب و خور (خوا / خا بُ خوَ / خُرْ)
خواب و خوراک. (یادداشت مؤلف). کنایه از راحتی و بی خیالی و تنبلی:
خواب و خور کار تن تیره ست تو مر جانت را
چون کنی رنجه چو گاو و خر ز بهر خواب و خور.
ناصرخسرو.
کسی که قصد ز عالم بخواب و خور دارد
اگرچه چهرش خوب است طبع خر دارد.
ناصرخسرو.
گرنه با کام تو بود این همه تقدیر چرا
به همه عمر چنین خواب و خورت کام و هواست.
ناصرخسرو.
کار خر است خواب و خور ای نادان
با خر به خواب و خور چه شوی همسر.
ناصرخسرو.
باد بر هفت فلک پایۀ تختش چندانک
چار صنف حیوان خواب و خور آمیخته اند.
خاقانی.
ببازی نبردم جهان را بسر
که شغلی دگر بود جز خواب و خور.
نظامی.
ز بخت بی ره و آیین و پاو سرمی زیست
ز عشق بیدل و آرام و خواب و خور می گشت.
سعدی (بدایع).
، فراش. تختخواب. (ناظم الاطباء)
خواب و خور کار تن تیره ست تو مر جانت را
چون کنی رنجه چو گاو و خر ز بهر خواب و خور.
ناصرخسرو.
کسی که قصد ز عالم بخواب و خور دارد
اگرچه چهرش خوب است طبع خر دارد.
ناصرخسرو.
گرنه با کام تو بود این همه تقدیر چرا
به همه عمر چنین خواب و خورت کام و هواست.
ناصرخسرو.
کار خر است خواب و خور ای نادان
با خر به خواب و خور چه شوی همسر.
ناصرخسرو.
باد بر هفت فلک پایۀ تختش چندانک
چار صنف حیوان خواب و خور آمیخته اند.
خاقانی.
ببازی نبردم جهان را بسر
که شغلی دگر بود جز خواب و خور.
نظامی.
ز بخت بی ره و آیین و پاو سرمی زیست
ز عشق بیدل و آرام و خواب و خور می گشت.
سعدی (بدایع).
، فراش. تختخواب. (ناظم الاطباء)